Διάβασα για πρώτη φορά τον Τριβιζά ως αναγνώστρια του παιδικού περιοδικού “Το ρόδι” (που εξέδιδε η Δροσούλα Βασιλείου-Έλιοτ, κόρη του Ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου στις δεκαετίες του 80 και του 90). Εκεί ο Τριβιζάς έγραψε σε συνέχειες τα κατοπινά του μυθιστορήματα “Το όνειρο του σκιάχτρου”, “Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι”, με πρωταγωνιστή τον χιονάνθρωπος Τουρτούρη, και…
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο γύρισα πίσω στα παιδικά μου καλοκαίρια στο χωριό του παππού και του πατέρα μου, στα μέσα της δεκαετίας του ’70: σκληρό τοπίο, άνυδρο, ανελέητος ήλιος, άνθρωποι σκληροί με μεγάλη υπομονή, “πίσω από τον κόσμο” ήμασταν τότε, χωρίς τις ανέσεις της τεχνολογίας του σήμερα. Στο βουνό, περιμένοντας το λεωφορείο από την πρωτεύουσα…
Άργησα να ανακαλύψω τον Σαραμάγκου. Αγοράζω πολλά περισσότερα βιβλία απ’όσα μπορώ να διαβάσω σε μία χρονιά. Τακτική προς αποφυγή, όπως με συμβούλεψε κάποιος που εκτιμούσα κάποτε τη γνώμη του – αλλά πέρασε καιρός από τότε και μπορώ να παρεκτραπώ, ως προς αυτό- αφού δε μου αφήνει περιθώριο να παρακολουθώ τα εκδοτικά τεκταινόμενα στην ώρα τους. Εγώ πάλι,…
