Η κόρη της μοίρας

Αν ζούσες το Πάσχα στην Ελλάδα του ’80, τότε θυμάσαι μια εποχή όπου η λέξη “παράδοση” σήμαινε φασαρία, φαγητό και φωνές – όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Ήταν η δεκαετία όπου τόσο οι πόλεις, ειδικά οι επαρχιακές, αλλά και οι γειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων (ακόμα υπήρχαν τέτοιες), όσο και τα χωριά μετατρέπονταν σε…

Τα “έξω” τελειώνουν: τα “Τραπεζάκια έξω” (για τους ρομαντικούς που αναπολούν το ομώνυμο άλμπουμ του Διονύση Σαββόπουλου), τα γεύματα στο μπαλκόνι που μοιάζουν με γιορτές, τα εξώ-πλατα φορέματα που αφήνουν τους ηλιοκαμένους ώμους γυμνούς, τα (ε)ξώφτερνα που κάνουν τα πεζοδρόμια να αναστενάζουν, οι “έξω καρδιά” γείτονες που με σουξέ στη διαπασών σπάνε την ατάραχη σιωπή…

Ασφυκτιούσε. Δεν ένιωθε καλά. Λες και το βάρος όλων των σελίδων του λεξικού έπεφτε πάνω της και την πλάκωνε. Και για την ίδια, μόνο λίγες γραμμές αφιερωμένες, λέει, στην ερμηνεία της: ελευθερία (η) ουσ. ανεξαρτησία από κάθε βία ή επίδραση//(ειδ.) η εθνική ή πολιτική ανεξαρτησία, αυτοτέλεια/ Αντιθ. δουλεία, σκλαβιά// το σύνολο των δικαιωμάτων του πολίτη σύμφωνα…

Η πρώτη Παρασκευή του Αυγούστου έχει καθιερωθεί από το 2007 ως η Παγκόσμια Ημέρα Μπίρας . Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε χωρίς να έχω υπόψη μου τη διεθνή αυτή ημέρα, θέλοντας όμως να τονίσω την ιδιαίτερη σχέση που έχουμε ως λαός μ’ αυτό το κατεξοχήν καλοκαιρινό ποτό. Φιλοξενήθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Fractal στις 9/7/2024, το…