Η παρακάτω ιστορία μου δημοσιεύτηκε στο τεύχος Αυγούστου 2024 του διαδικτυακού λογοτεχνικού περιοδικού Storywits, το οποίο και ευχαριστώ για την φιλοξενία. Βρίσκεται στις σελίδες 46-49.
Similar Posts
Περί ζύθου ο λόγος
Η πρώτη Παρασκευή του Αυγούστου έχει καθιερωθεί από το 2007 ως η Παγκόσμια Ημέρα Μπίρας . Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε χωρίς να έχω υπόψη μου τη διεθνή αυτή ημέρα, θέλοντας όμως να τονίσω την ιδιαίτερη σχέση που έχουμε ως λαός μ’ αυτό το κατεξοχήν καλοκαιρινό ποτό. Φιλοξενήθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Fractal στις 9/7/2024, το…
Το κοστούμι
Τέλη του Οκτώβρη και ο χειμώνας έδειχνε για τα καλά τα δόντια του στα Τζουμέρκα. Το κρύο περούνιαζε τα κόκκαλα και η βροχή που είχε πέσει, μετέτρεψε σε λάσπη το δρόμο έξω από το καφενείο του χωριού, στην πλατεία, όπου σταμάτησε το ασθμαίνον λεωφορείο. Διαβάστε τη συνέχεια του διηγήματος στο ηλεκτρονικό περιοδικό Φρέαρ. Post Views:…
Η αποφοίτηση
Τα κορίτσια στήθηκαν υπάκουα στη σειρά. Ακολουθούσαν πιστά τις προσταγές του φωτογράφου, που ίδρωνε πηγαίνοντας πάνω κάτω, μία προς τα πέτρινα σκαλοπάτια του νεόδμητου επαρχιακού Γυμνασίου Θηλέων και μία προς τη στημένη πάνω στον τρίποδα μηχανή του, καδράροντας μέσα από το φακό, χώνοντας ξανά και ξανά το ιδρωμένο κεφάλι του στην κουκούλα της. Διαβάστε τη…
Η εποχή των Κερασιών: μια ζωή εφήμερη ανάμεσα στο όνειρο και τον αγώνα
Quand nous chanterons le temps des cerises (Όταν θα τραγουδούμε την εποχή των κερασιών) Et gai rossignol, et merle moqueur (τόσο το χαρούμενο αηδόνι, όσο και το παιχνιδιάρικο κοτσύφι) Seront tous en fête( θα γιορτάζουν)[1] Καθώς το καλοκαίρι μας τυλίγει με τη ζεστασιά του, και ενίοτε στη χώρα μας με τους πρόωρους καύσωνές του, έρχεται…
Τα λάσα
Κάθε χρόνο στο χωριό του πατέρα μου, τους Μελισσουργούς της Άρτας, στα Τζουμέρκα, στις 16 Αυγούστου διαβάζονται τα λάσα. Δε γνωρίζω από πού προέρχεται η ετυμολογία της λέξης αυτού του εθίμου. Ερμηνείες ευπρόσδεκτες. Το έθιμο έχει να κάνει με την ανάγνωση από τον ιερέα του χωριού των ονομάτων όλων των αποδημούντων εις Κύριον χωριανών στην…
Λύχνος “ο κοινός”
Κοινό εύρημα των ανασκαφών. Κοινό αντικείμενο μιας αρχαίας κατοικίας ή ενός δημοσίου κτιρίου. Πληθώρα «λύχνων», λυχναριών επί το δημοτικότερον, έρχονται στο φως μετά από εκατοντάδες χρόνια από τις σκαπάνες και τα σκουπάκια φοιτητών Αρχαιολογίας, κατά την υποχρεωτική συμμετοχή τους στις πανεπιστημιακές ανασκαφές. Μια «κοινή» παρέα πρωτοετών και λίγων δευτεροετών και τριτοετών φοιτητών Αρχαιολογίας ήμαστε κι εμείς…