Πρωτομαγιά

Κάθε χρόνο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, έρχεται εκείνη η στιγμή που το σπίτι γεμίζει με τη μαγεία του χριστουγεννιάτικου έλατου. Η μυρωδιά του έλατου (ή το γνώριμο άρωμα της αποθήκης, για τους λάτρεις των τεχνητών δέντρων!), τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν και τα στολίδια που κουβαλούν τις δικές τους ιστορίες, μας ταξιδεύουν σε χρόνους άλλους –…

Το αιώνιο δίλημμα των Χριστουγέννων: μελομακάρονο ή κουραμπιές; Μια μάχη που κάνει τις οικογένειες να χωρίζονται στα τραπέζια των γιορτών, και τους πιο αναποφάσιστους να παθαίνουν κρίση ταυτότητας μπροστά στο πιάτο. Είναι η ζουμερή, μελένια γλύκα του μελομακάρονου που σε τραβάει ή μήπως το αφράτο, βουτυράτο σύννεφο του κουραμπιέ, που σκάει σαν ζάχαρη άχνη στον…

«Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος με υπομονή και περηφάνεια» Το γνωστό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου από το σχολικό βιβλίο των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β’ Λυκείου υπήρξε μία πολύ πετυχημένη ανάρτηση στο “παλιό Φιλοblogικό”. Παραπέμπω, επομένως, σ’ αυτή την παλιά ανάρτηση για την ανάλυση του ποιήματος. https://filoblogiko.blogspot.com/2013/04/blog-post.html Διδακτικές προτάσεις Δημιουργικές αναζητήσεις των μαθητών (κατά την περίοδο…

“Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστουςκι ανόρεξους ή αδιάφορους –απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεταισαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει.Το φως επιστρέφειαπ’ το περσινό καλοκαίρι κατάκοπο κι αφηρημένο, απόμακρο,παραξενεμένο απ’ την καινούρια του νεότητα…” Γιάννης Ρίτσος, “Οδηγός ασανσέρ” ,1958 Post Views: 12