Καθαρά Δευτέρα με ποίηση

Ανάσταση του Χριστού. Έγερση εκ των νεκρών. Η ζωή θριαμβεύει επί του θανάτου. Προσδοκία και ελπίδα. Προσφιλή πρόσωπα περνούν αβίαστα από το νου: το δικό μας πρόσωπο στα μάτια και το χαμόγελο των προηγούμενων γενιών. Πρόσωπα που νοηματοδοτούσαν και έδιναν υπόσταση στις εορτάσιμες ημέρες παλιότερων χρόνων. Ο παππούς, οι γιαγιάδες, ο πατέρας. Οι γενιές περνούν….

Τα “έξω” τελειώνουν: τα “Τραπεζάκια έξω” (για τους ρομαντικούς που αναπολούν το ομώνυμο άλμπουμ του Διονύση Σαββόπουλου), τα γεύματα στο μπαλκόνι που μοιάζουν με γιορτές, τα εξώ-πλατα φορέματα που αφήνουν τους ηλιοκαμένους ώμους γυμνούς, τα (ε)ξώφτερνα που κάνουν τα πεζοδρόμια να αναστενάζουν, οι “έξω καρδιά” γείτονες που με σουξέ στη διαπασών σπάνε την ατάραχη σιωπή…

Post Views: 328

Κάθε χρόνο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, έρχεται εκείνη η στιγμή που το σπίτι γεμίζει με τη μαγεία του χριστουγεννιάτικου έλατου. Η μυρωδιά του έλατου (ή το γνώριμο άρωμα της αποθήκης, για τους λάτρεις των τεχνητών δέντρων!), τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν και τα στολίδια που κουβαλούν τις δικές τους ιστορίες, μας ταξιδεύουν σε χρόνους άλλους –…