Quand nous chanterons le temps des cerises (Όταν θα τραγουδούμε την εποχή των κερασιών) Et gai rossignol, et merle moqueur (τόσο το χαρούμενο αηδόνι, όσο και το παιχνιδιάρικο κοτσύφι) Seront tous en fête( θα γιορτάζουν)[1] Καθώς το καλοκαίρι μας τυλίγει με τη ζεστασιά του, και ενίοτε στη χώρα μας με τους πρόωρους καύσωνές του, έρχεται…
Ασφυκτιούσε. Δεν ένιωθε καλά. Λες και το βάρος όλων των σελίδων του λεξικού έπεφτε πάνω της και την πλάκωνε. Και για την ίδια, μόνο λίγες γραμμές αφιερωμένες, λέει, στην ερμηνεία της: ελευθερία (η) ουσ. ανεξαρτησία από κάθε βία ή επίδραση//(ειδ.) η εθνική ή πολιτική ανεξαρτησία, αυτοτέλεια/ Αντιθ. δουλεία, σκλαβιά// το σύνολο των δικαιωμάτων του πολίτη σύμφωνα…
Ανάσταση του Χριστού. Έγερση εκ των νεκρών. Η ζωή θριαμβεύει επί του θανάτου. Προσδοκία και ελπίδα. Προσφιλή πρόσωπα περνούν αβίαστα από το νου: το δικό μας πρόσωπο στα μάτια και το χαμόγελο των προηγούμενων γενιών. Πρόσωπα που νοηματοδοτούσαν και έδιναν υπόσταση στις εορτάσιμες ημέρες παλιότερων χρόνων. Ο παππούς, οι γιαγιάδες, ο πατέρας. Οι γενιές περνούν….
Στην πορεία προς την προσωπική μας ανάπτυξη, είναι σημαντικό να αναζητούμε εργαλεία που θα μας βοηθήσουν να εξερευνήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο. Ένα από αυτά τα ισχυρά εργαλεία είναι η καταγραφή των σκέψεων, των συναισθημάτων και τις εμπειριών μας καθημερινά ή σε τακτά χρονικά διαστήματα σε ένα ημερολόγιο. Ο χώρος της ημερολογιακής γραφής είναι ένας…
Η Μαρία έβαλε τα δυο της παιδιά στο κρεβάτι και τα φίλησε. Η Κική στα δώδεκα και ο Τάκης στα δέκα. Η αίσθηση της αγάπης και της ασφάλειας που ένιωθαν τα παιδιά, όταν η μητέρα τους τα φιλούσε και τα χάιδευε, ήταν ανεκτίμητη. Διαβάστε τη συνέχεια του διηγήματός μου, όπως δημοσιεύθηκε (18-10-23) στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό…
Τα κορίτσια στήθηκαν υπάκουα στη σειρά. Ακολουθούσαν πιστά τις προσταγές του φωτογράφου, που ίδρωνε πηγαίνοντας πάνω κάτω, μία προς τα πέτρινα σκαλοπάτια του νεόδμητου επαρχιακού Γυμνασίου Θηλέων και μία προς τη στημένη πάνω στον τρίποδα μηχανή του, καδράροντας μέσα από το φακό, χώνοντας ξανά και ξανά το ιδρωμένο κεφάλι του στην κουκούλα της. Διαβάστε τη…
Κοινό εύρημα των ανασκαφών. Κοινό αντικείμενο μιας αρχαίας κατοικίας ή ενός δημοσίου κτιρίου. Πληθώρα «λύχνων», λυχναριών επί το δημοτικότερον, έρχονται στο φως μετά από εκατοντάδες χρόνια από τις σκαπάνες και τα σκουπάκια φοιτητών Αρχαιολογίας, κατά την υποχρεωτική συμμετοχή τους στις πανεπιστημιακές ανασκαφές. Μια «κοινή» παρέα πρωτοετών και λίγων δευτεροετών και τριτοετών φοιτητών Αρχαιολογίας ήμαστε κι εμείς…
