Αν μετρούσατε τα αγάλματα στην πόλη σας, πόσα θα βρίσκατε να αντιπροσωπεύουν γυναίκες;
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες αποτελούν περισσότερο από το μισό του πληθυσμού της Ευρώπης, τα περισσότερα από τα αγάλματα που θα συναντήσετε τιμούν τη ζωή και τα επιτεύγματα των ανδρών. Ακόμα και όταν οι γυναίκες εμφανίζονται στη δημόσια τέχνη, συχνά απεικονίζονται όχι ως συγκεκριμένα άτομα αλλά ως αλληγορίες – αισθητικές ή συμβολικές αναπαραστάσεις αφηρημένων ιδεών όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη ή η ειρήνη. Αυτή η ανισορροπία αποτελεί ένα ισχυρό σημείο εισόδου για τη διδασκαλία της ισότητας των φύλων στην ιστορία. Εξερευνώντας κριτικά τα δημόσια μνημεία, οι καθηγητές ιστορίας μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να αναλύσουν όχι μόνο τι θυμάται κανείς – αλλά και ποιος θυμάται, πώς θυμάται και γιατί θυμάται.
Ένας καλός τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι μέσω του Monument(al) Challenges Toolkit που αναπτύχθηκε από την EuroClio, παράλληλα με τις πηγές και τις συλλογές της Europeana.
Διαβάστε το άρθρο μου στο Historiana Blog επ’ αυτού.
