Η Λέσχη Ανάγνωσης του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης φιλοξένησε την παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2025 τον συγγραφέα Μιχάλη Μακρόπουλο με τα βιβλία του “Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον” (2022) και ” Μαργαρίτα Ιορδανίδου” (2024) Στο σημερινό άρθρο θα αναφερθούμε σε δύο παλιότερα βιβλία του . “Το Μαύρο νερό” ( 2019, Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2020) και τη νουβέλα…
Η υπόθεση «Οι Νεκροί» είναι το τελευταίο από τα δεκαπέντε διηγήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Οι Δουβλινέζοι», του Τζέιμς Τζόυς, που εκδόθηκε το 1914, ένα μήνα πριν την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η συγκεκριμένη ιστορία γράφτηκε αργότερα από τις άλλες, το 1906-1907, και επικεντρώνεται γύρω από ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο που πραγματοποιήθηκε σε ένα μεγαλοαστικό σπίτι στο Usher’s…
Στις 22 Νοεμβρίου 2024 πραγματοποιήθηκε, σε μια ζεστή ατμόσφαιρα, η παρουσίαση του βιβλίου της Τέσυς Μπάιλα “Λέγε με Ισμαήλ” από τις εκδόσεις Ψυχογιός και την υποστήριξη του Βιβλιοπωλείου Κυριακίδη στη Κεντρική Βιβλιοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης. Η εκδήλωση οργανώθηκε από την Ένωση Ομογενών εκ Κωνσταντινουπόλεως Βορείου Ελλάδος, την οποία χαιρέτησε ο Πρόεδρός της κ. Πολύβιος Στράντζαλης….
Στις 29 Φεβρουαρίου 2024 η Λέσχη Ανάγνωσης του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης είχε προσκεκλημένο το συγγραφέα Σωτήρη Δημητρίου, προκειμένου να σχολιάσει με τα μέλη της τα δύο αναγνώσματα του μήνα, τα βιβλία του “Ουρανός απ’ άλλους τόπους”, εκδ. Πατάκης (2020), Κρατικό βραβείο Μυθιστορήματος 2022 και “Μια Μαρίνα Τζάφου”, εκδ. Πατάκης (2023). Συντονιστής της συζήτησης και παρουσιαστής…
Στις 12 Φεβρουαρίου 2024 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των συναντήσεων “Συγγραφείς του Κόσμου” παρακολούθησα τη Gonda Van Steen τη διακεκριμένη κλασική φιλόλογο, συγγραφέα και γλωσσολόγο, κάτοχο της Έδρας Κοραή στη νεοελληνική και βυζαντινή ιστορία, γλώσσα, και λογοτεχνία στο King’s College του Λονδίνου. Mίλησε για περισσότερο από μία ώρα, σε άπταιστα ελληνικά, για το…
Η νουβέλα αυτή δεν είναι το πιο φημισμένο έργο του Roth. Για μένα, όμως, υπήρξε ο τόπος συνάντησης με τον σημαντικότατο αυτό γερμανόφωνο συγγραφέα του Μεσοπολέμου, του οποίου η λιτότητα, η αμεσότητα και το βάθος της της αφήγησης με συνεπήρε. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η πολύ επιμελημένη έκδοση του κειμένου από την Άγρα, με Επίμετρο…
«Ο μαθητευόμενος σκέφτηκε: “Είμαστε τυφλοί” κι έκατσε να γράψει το “Περί τυφλότητος”, για να υπενθυμίσει, σε όποιον τυχόν το διαβάσει, πως όταν εξευτελίζουμε τη ζωή χρησιμοποιούμε διεστραμμένα τη λογική, πως η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ύπαρξης προσβάλλεται καθημερινά από τους κραταιούς του κόσμου μας, πως το παγκόσμιο ψέμα πήρε τη θέση της πληθυντικής αλήθειας και πως…
«όλα ξεκινούν και πορεύονται σύμφωνα με όποιον ακοίμητο σπόρο φυτεύεις μέσα σου ή σ’ τον φυτεύουν[…] Ετούτος βαστά τα γκέμια σου και σ’ οδηγεί. Ανάβει τον πολυέλαιο της θρησκείας, το φως της πατρίδας, την πυρκαγιά του έρωτα»
