Ο γιος μου, ο Λευκάδιος Χερν
|

Ο γιος μου, ο Λευκάδιος Χερν

Ήμουν κορίτσι από τα Κύθηρα, μεγαλωμένη με το φως του ουρανού και της θάλασσας του Μυρτώου πελάγους. Το σπίτι μας ήταν στο έμπα του Κάστρου της Χώρας. Ανέβαινα εκεί και αγνάντευα τους κόρφους της Αφροδίτης, την παραλία που σχηματίζεται στο Καψάλι και μοιάζει με γυναικείο στήθος, και το νησάκι Χύτρα, όπου ο μύθος λέει ότι…

Στο σπίτι του Γιάννη Ρίτσου, Μονεμβασιά
|

Στο σπίτι του Γιάννη Ρίτσου, Μονεμβασιά

Η Μονεμβασιά είναι πάντα ένας διάλογος με τον χρόνο. Στα στενά της, συναντάς το μεσαιωνικό αποτύπωμα του χρόνου, το αλμυρό του κύματος με την ανάσα της πέτρας, το απέραντο του ουρανού και της θάλασσας. Εκεί, στην Κάτω Πόλη, σε ένα λιτό σπίτι στο έμπα του αγέρωχου κάστρου, μέσα στον βράχο, ξαναγεννήθηκε πρόσφατα η παρουσία του…

Hadik cafe, Βουδαπέστη
|

Hadik cafe, Βουδαπέστη

Υπάρχουν καφέ που απλώς σερβίρουν ροφήματα, και υπάρχουν καφέ που σερβίρουν εποχές. Το Hadik cafe (Hadik Kávéház), στην οδό Bartók Béla της Βουδαπέστης (στην πλευρά της Βούδα), ανήκει στο δεύτερο είδος. Είναι ένα καφέ που έχει διατηρηθεί στη δική του χρονοκάψουλα. Περνώντας την πόρτα του, νιώθεις πως ο αέρας πυκνώνει από λέξεις που ειπώθηκαν πριν…

Η λέξη που πληγώνουμε

Η λέξη που πληγώνουμε

Τα καλοκαίρια, στη δεκαετία του 80, στο χωριό του πατέρα, βοηθούσα τον παππού να ποτίσει το κτήμα με τις καρυδιές. Μικρά πόδια κάτω από μεγάλους ίσκιους καρυδιών. Το νερό έτρεχε σιωπηλά στις ρίζες, κι εγώ πίστευα πως κάθε σταγόνα μπορούσε να κάνει τον κόσμο να ανθίσει ξανά. Ξεκουραζόμουν κάτω από τα πανύψηλα έλατα, δέντρα που…

Η αξία της αδράνειας (Αύγουστος, επιτέλους!)

Η αξία της αδράνειας (Αύγουστος, επιτέλους!)

Αύγουστος. Ο μήνας που όλα επιβραδύνουν. Τα e-mail λιγοστεύουν, οι δρόμοι αδειάζουν, οι ρυθμοί πέφτουν. Είναι ο μόνος μήνας του χρόνου που νιώθω πως μπορώ να σταματήσω χωρίς ενοχή. Να μην κάνω τίποτα. Και τι σημαίνει “να μην κάνεις τίποτα”; Δεν είναι απλώς να ξαπλώσεις σε μια σεζλόνγκ και να χαζεύεις το ταβάνι. Είναι να…

Οι λέξεις που μας διαμορφώνουν
|

Οι λέξεις που μας διαμορφώνουν

«Εν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος…»– Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον Θυμάμαι να διαβάζω αυτή τη φράση σε ένα παλιό Ευαγγέλιο που είχε η γιαγιά μου στο κομοδίνο με το σεμεδάκι δίπλα στο κρεβάτι της. Τότε δεν ήξερα ακριβώς τι σημαίνει. Σήμερα,- ίσως να μην ξέρω ακόμα πλήρως – αλλά την νιώθω βαθύτερα από ποτέ. Ο λόγος δεν…

Τέλος της σχολικής χρονιάς: τι κρατώ, τι αφήνω
|

Τέλος της σχολικής χρονιάς: τι κρατώ, τι αφήνω

Ο Ιούνιος της μετάβασης Ο Ιούνιος δεν είναι απλώς ο πρώτος καλοκαιρινός μήνας. Είναι ο μήνας της μετάβασης. Δεν είμαστε πια μέσα στη σχολική χρονιά, αλλά ούτε και εντελώς έξω από αυτήν. Είναι η περίοδος των εξετάσεων: τόσο των γνώσεων όσο και του απολογισμού. Ο μήνας του “θερίζειν”, όσων έχουν σπαρθεί. Τα ημερολόγια αδειάζουν από…

Πάσχα στα ’80s: αναμνήσεις με μια δόση χιούμορ
|

Πάσχα στα ’80s: αναμνήσεις με μια δόση χιούμορ

Αν ζούσες το Πάσχα στην Ελλάδα του ’80, τότε θυμάσαι μια εποχή όπου η λέξη “παράδοση” σήμαινε φασαρία, φαγητό και φωνές – όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Ήταν η δεκαετία όπου τόσο οι πόλεις, ειδικά οι επαρχιακές, αλλά και οι γειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων (ακόμα υπήρχαν τέτοιες), όσο και τα χωριά μετατρέπονταν σε…