Ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου με αναφορά στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και ιδιαίτερα στον Μακρυγιάννη. Ανατρεπτικός και καυστικός, ο Χριστιανόπουλος, μας προβληματίζει με τα ποιήματά του, ακόμα και για θεσμούς που θεωρούμε de facto μη αμφισβητήσιμους.
Similar Posts
50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου
Τίτος Πατρίκιος, Η ανάκριση Εκείνος που μ’ ανέκρινεήξερε πως φοβόμουνμα δεν του αρκούσεήθελε να με κάνεικι άλλο να φοβηθώαυτό ήταν το λάθος τουγιατί είχα φτάσει πιαεκεί που τελειώνει ο φόβος.Δεν του απάντησα σε τίποταέχει κι ο φόβος τα όριά τουόμως αυτό δεν το ήξερεόπως δεν το ήξερα κι εγώαργότερα το κατάλαβαπόσο φοβόταν κι εκείνοςόχι μονάχα…
Καλό αποκαλόκαιρο!
Τα “έξω” τελειώνουν: τα “Τραπεζάκια έξω” (για τους ρομαντικούς που αναπολούν το ομώνυμο άλμπουμ του Διονύση Σαββόπουλου), τα γεύματα στο μπαλκόνι που μοιάζουν με γιορτές, τα εξώ-πλατα φορέματα που αφήνουν τους ηλιοκαμένους ώμους γυμνούς, τα (ε)ξώφτερνα που κάνουν τα πεζοδρόμια να αναστενάζουν, οι “έξω καρδιά” γείτονες που με σουξέ στη διαπασών σπάνε την ατάραχη σιωπή…
21 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
“Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστουςκι ανόρεξους ή αδιάφορους –απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεταισαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει.Το φως επιστρέφειαπ’ το περσινό καλοκαίρι κατάκοπο κι αφηρημένο, απόμακρο,παραξενεμένο απ’ την καινούρια του νεότητα…” Γιάννης Ρίτσος, “Οδηγός ασανσέρ” ,1958 Post Views: 11
Ανάσταση του Χριστού
Ανάσταση του Χριστού. Έγερση εκ των νεκρών. Η ζωή θριαμβεύει επί του θανάτου. Προσδοκία και ελπίδα. Προσφιλή πρόσωπα περνούν αβίαστα από το νου: το δικό μας πρόσωπο στα μάτια και το χαμόγελο των προηγούμενων γενιών. Πρόσωπα που νοηματοδοτούσαν και έδιναν υπόσταση στις εορτάσιμες ημέρες παλιότερων χρόνων. Ο παππούς, οι γιαγιάδες, ο πατέρας. Οι γενιές περνούν….
Χριστουγεννιάτικες κάρτες
Η πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα Την παραπάνω κάρτα δημιούργησε ο Χένρυ Κόουλ το 1843 (βικτωριανή εποχή) πού αλλού; Στην Αγγλία. Επειδή ο ίδιος βαριόταν ή δεν προλάβαινε να απαντήσει όλη του την αλληλογραφία, πράγμα που αν δεν το έκανε θεωρούνταν αγένεια εκείνη την εποχή, σκέφτηκε να τυπώσει μία κοινή κάρτα για όλους: θα διέφερε μόνο το…