Απόσπασμα από το βιβλίο “Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας” Β’ Λυκείου
Το ομώνυμο βιβλίο μπορείτε να προμηθευτείτε από τα online βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ και Greekbooks.
Το ομώνυμο βιβλίο μπορείτε να προμηθευτείτε από τα online βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ και Greekbooks.
Περιηγηθείτε στο σύνδεσμο που σας δίνεται, στην Ενότητα “Περίοδοι της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας”, και στη συνέχεια απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις. [googleapps domain=”docs” dir=”forms/d/e/1FAIpQLSdHP34b7mHaDZK4bPdput0MIYmIPafeqxKrN_9S8xjei96C9A/viewform” query=”embedded=true” width=”700″ height=”520″ /] Post Views: 112
Ο Γεώργιος Βιζυηνός είναι ένας από τους σημαντικότερους νεοέλληνες πεζογράφους. Εμφανίζεται σε μια εποχή που στη χώρα μας οι πεζογράφοι στρέφονται στην περιγραφή της υπαίθρου με στόχο τα ήθη και τα έθιμα του ελληνικού λαού. Έτσι καλλιεργήθηκε το ηθογραφικό διήγημα. Ο Βιζυηνός όμως πήγε πιο πέρα και πρόσθεσε και αυτοβιογραφικά χαρακτηριστικά στο έργο του. Χαρακτηριστικά του έργου…
[…] Αρκεί μια περιήγηση στο Ίντερνετ για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του παγκόσμιου χειροτεχνικού εργαστηρίου που έχει στηθεί με αφορμή την καβαφική ποίηση. Μοιάζει λιγάκι σαν η εποχή των Καβαφιστών να έχει τελειώσει και να έχουμε πλέον μπει στην εποχή των… Cavafistas. Και εννοώ με αυτό ότι ένας διεθνής, πολυφωνικός, πολυπρισματικός και σίγουρα ομοφυλόφιλος…
Επιμέρους θέματα: Κυρίως παριστάνονται με εικόνες- σκηνές και αναφέρονται στη ζωή και το θάνατο. Οι εικόνες αυτές διαπλέκονται α) για να δείξουν ότι ζωή και θάνατος συνυπάρχουν, β) για να δημιουργήσουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για τον πνιγμό της Ακριβούλας, προοιωνίζοντας την τραγική κατάληξη, γ) για να χρησιμεύσει η αντίθεση ως εκφραστικό μέσο στο διήγημα. Εικόνες ζωής Εικόνες…
Πολύ συχνά ο όρος “διακειμενικότητα” προβληματίζει όποιον τον ακούει για πρώτη φορά (και ειδικά τους μαθητές). “Εκ πρώτης ακοής” φαίνεται να κατατάσσεται σε αυτούς τους δυσνόητους κειμενικούς – λογοτεχνικούς όρους, που δημιουργήθηκαν για να “μας κάνουν τη ζωή δύσκολη”. Αποτελεί, όμως, βασική λειτουργία της τέχνης του λόγου (της λογοτεχνίας, δηλαδή) η οποία, όπως και κάθε…
Ὁμίχλη Δέν ξέρω πιά τί γίνεται μέ τήν ὁμίχλη κι ἄν ἐξακολουθεῖ νά πέφτει τόσο πηχτή ἤ μήπως χάθηκε ὁλότελα κι αὐτή, ὅπως ἡ πάχνη πάνω ἀπ’ τά πρωινά κεραμίδια. Βλέποντας τήν παρθενική πάχνη νά γυαλίζει παντοῦ, λέγαμε: «Εἶχε κρύο τή νύχτα» ἤ «τά λάχανα θά γίνουν μέ τήν πάχνη πιό γλυκά· πρέπει νά κάνουμε…
Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.