Να τα πούμε; Καλά Χριστούγεννα!

Ανάσταση του Χριστού. Έγερση εκ των νεκρών. Η ζωή θριαμβεύει επί του θανάτου. Προσδοκία και ελπίδα. Προσφιλή πρόσωπα περνούν αβίαστα από το νου: το δικό μας πρόσωπο στα μάτια και το χαμόγελο των προηγούμενων γενιών. Πρόσωπα που νοηματοδοτούσαν και έδιναν υπόσταση στις εορτάσιμες ημέρες παλιότερων χρόνων. Ο παππούς, οι γιαγιάδες, ο πατέρας. Οι γενιές περνούν….

“Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστουςκι ανόρεξους ή αδιάφορους –απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεταισαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει.Το φως επιστρέφειαπ’ το περσινό καλοκαίρι κατάκοπο κι αφηρημένο, απόμακρο,παραξενεμένο απ’ την καινούρια του νεότητα…” Γιάννης Ρίτσος, “Οδηγός ασανσέρ” ,1958 Post Views: 11

Στις μικρές τάξεις του δημοτικού κάναμε αφιερώματα στην τάξη, αλλά και σε όλο το σχολείο, στη γιορτή της μητέρας: ζωγραφίζαμε, διαβάζαμε ποιήματα είτε εμείς είτε οι δάσκαλοί μας που εξυμνούσαν την ανιδιοτελή και απεριόριστη μητρική αγάπη. Θυμάμαι, όμως, μία ιστορία που μου προκαλούσε πραγματικό φόβο και τεράστια απορία για τα πεπραγμένα που εξιστορούσε και απορούσα,…

Στα παλιά σχολικά βιβλία υπήρχε το διήγημα του Παύλου Νιβράνα “Το φλουρί του φτωχού”, που το αναλύαμε κατά την περίοδο πριν από τις γιορτές. Κλασικό πρωτοχρονιάτικο διήγημα, που αναφέρεται στο έθιμο της Βασιλόπιτας και στην αντίληψη ότι ο τυχερός που βρίσκει το φλουρί, θα είναι τυχερός ολόκληρη τη νέα χρονιά . Το διήγημα υπάρχει στο…