«Τα παιδιά της Νιόβης», Τάσος Αθανασιάδης, εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, τ.4, Αθήνα 1988-1995

Διάβασα για πρώτη φορά τον Τριβιζά ως αναγνώστρια του παιδικού περιοδικού “Το ρόδι” (που εξέδιδε η Δροσούλα Βασιλείου-Έλιοτ, κόρη του Ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου στις δεκαετίες του 80 και του 90). Εκεί ο Τριβιζάς έγραψε σε συνέχειες τα κατοπινά του μυθιστορήματα “Το όνειρο του σκιάχτρου”, “Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι”, με πρωταγωνιστή τον χιονάνθρωπος Τουρτούρη, και…

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο γύρισα πίσω στα παιδικά μου καλοκαίρια στο χωριό του παππού και του πατέρα μου, στα μέσα της δεκαετίας του ’70: σκληρό τοπίο, άνυδρο, ανελέητος ήλιος, άνθρωποι σκληροί με μεγάλη υπομονή, “πίσω από τον κόσμο” ήμασταν τότε, χωρίς τις ανέσεις της τεχνολογίας του σήμερα. Στο βουνό, περιμένοντας το λεωφορείο από την πρωτεύουσα…

«Ο μαθητευόμενος σκέφτηκε: “Είμαστε τυφλοί” κι έκατσε να γράψει το “Περί τυφλότητος”, για να υπενθυμίσει, σε όποιον τυχόν το διαβάσει, πως όταν εξευτελίζουμε τη ζωή χρησιμοποιούμε διεστραμμένα τη λογική, πως η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ύπαρξης προσβάλλεται καθημερινά από τους κραταιούς του κόσμου μας, πως το παγκόσμιο ψέμα πήρε τη θέση της πληθυντικής αλήθειας και πως…