“Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστους
Γιάννης Ρίτσος, “Οδηγός ασανσέρ” ,1958
κι ανόρεξους ή αδιάφορους –
απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεται
σαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει.
Το φως επιστρέφει
απ’ το περσινό καλοκαίρι κατάκοπο κι αφηρημένο, απόμακρο,
παραξενεμένο απ’ την καινούρια του νεότητα…”
Similar Posts
50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου
Τίτος Πατρίκιος, Η ανάκριση Εκείνος που μ’ ανέκρινεήξερε πως φοβόμουνμα δεν του αρκούσεήθελε να με κάνεικι άλλο να φοβηθώαυτό ήταν το λάθος τουγιατί είχα φτάσει πιαεκεί που τελειώνει ο φόβος.Δεν του απάντησα σε τίποταέχει κι ο φόβος τα όριά τουόμως αυτό δεν το ήξερεόπως δεν το ήξερα κι εγώαργότερα το κατάλαβαπόσο φοβόταν κι εκείνοςόχι μονάχα…

Επιτροπή Γυναικών Συγγραφέων του PEN Greece – Μια δράση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2025
Για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας 2025 τα μέλη της Επιτροπής Γυναικών Συγγραφέων του PEN Greece αποφασίσαμε να μοιραστούμε τα αγαπημένα μας ποιήματα γυναικών ποιητριών με έναν… διαφορετικό τρόπο! Φτιάξαμε σελιδοδείκτες και τους χαρίσαμε σε αναγνώστες και αναγνώστριες από την Κατερίνη μέχρι τη Χίο, από το Λονδίνο μέχρι τους Λειψούς! Τα αγαπημένα μας ποιήματα διαβάστηκαν σε…

Ο Αύγουστος στη ζωγραφική
Όπως περιγράφει και ο Καζαντζάκης… Αύγουστος μήνας, ο πιο ανοιχτοχέρης κι αγαπημένος, βαρβάτος νοικοκύρης, με τις αγκαλιές φορτωμένες μελωμένα πωρικά και σεριανίζει στα μποστάνια και στ’ αμπέλια, πασαλειμμένος με κατακάθια του κρασιού, με διπλά προγούλια και τριπλές κοιλιές, με ορθή ουρά, άγιος Σάτυρος, μεγάλη η χάρη του! που χαίρεται και τρυγάει αιώνια το αμπέλι του την…

Καλό αποκαλόκαιρο!
Τα “έξω” τελειώνουν: τα “Τραπεζάκια έξω” (για τους ρομαντικούς που αναπολούν το ομώνυμο άλμπουμ του Διονύση Σαββόπουλου), τα γεύματα στο μπαλκόνι που μοιάζουν με γιορτές, τα εξώ-πλατα φορέματα που αφήνουν τους ηλιοκαμένους ώμους γυμνούς, τα (ε)ξώφτερνα που κάνουν τα πεζοδρόμια να αναστενάζουν, οι “έξω καρδιά” γείτονες που με σουξέ στη διαπασών σπάνε την ατάραχη σιωπή…

Ανάσταση του Χριστού
Ανάσταση του Χριστού. Έγερση εκ των νεκρών. Η ζωή θριαμβεύει επί του θανάτου. Προσδοκία και ελπίδα. Προσφιλή πρόσωπα περνούν αβίαστα από το νου: το δικό μας πρόσωπο στα μάτια και το χαμόγελο των προηγούμενων γενιών. Πρόσωπα που νοηματοδοτούσαν και έδιναν υπόσταση στις εορτάσιμες ημέρες παλιότερων χρόνων. Ο παππούς, οι γιαγιάδες, ο πατέρας. Οι γενιές περνούν….

Χριστουγεννιάτικες κάρτες
Η πρώτη χριστουγεννιάτικη κάρτα Την παραπάνω κάρτα δημιούργησε ο Χένρυ Κόουλ το 1843 (βικτωριανή εποχή) πού αλλού; Στην Αγγλία. Επειδή ο ίδιος βαριόταν ή δεν προλάβαινε να απαντήσει όλη του την αλληλογραφία, πράγμα που αν δεν το έκανε θεωρούνταν αγένεια εκείνη την εποχή, σκέφτηκε να τυπώσει μία κοινή κάρτα για όλους: θα διέφερε μόνο το…