“Η άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστους
Γιάννης Ρίτσος, “Οδηγός ασανσέρ” ,1958
κι ανόρεξους ή αδιάφορους –
απροετοίμαστη κι η άνοιξη, σε κάθε της βήμα κοντοστέκεται
σαστίζει και σωπαίνει κάτω απ’ τα λίγα της δέντρα– δε ρωτάει.
Το φως επιστρέφει
απ’ το περσινό καλοκαίρι κατάκοπο κι αφηρημένο, απόμακρο,
παραξενεμένο απ’ την καινούρια του νεότητα…”
Similar Posts
Να τα πούμε; Καλά Χριστούγεννα!
Post Views: 328
H απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Ναζί, 12 Οκτωβρίου 1944
Στον σύνδεσμο μπορείτε να δείτε ένα σπάνιο βίντεο καθώς και φωτογραφικό υλικό από την ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς (12 Οκτωβρίου 1944). Η ιστοσελίδα freeathens44.org περιλαμβάνει πλούσιο αρχειακό και εκπαιδευτικό υλικό για την εποχή, το οποίο μπορεί αν χρησιμοποιηθεί και στο πλαίσιο σχολικών εορτών και σχετικών εκδηλώσεων. http://freeathens44.org Post Views: 21
Ο Αύγουστος στη ζωγραφική
Όπως περιγράφει και ο Καζαντζάκης… Αύγουστος μήνας, ο πιο ανοιχτοχέρης κι αγαπημένος, βαρβάτος νοικοκύρης, με τις αγκαλιές φορτωμένες μελωμένα πωρικά και σεριανίζει στα μποστάνια και στ’ αμπέλια, πασαλειμμένος με κατακάθια του κρασιού, με διπλά προγούλια και τριπλές κοιλιές, με ορθή ουρά, άγιος Σάτυρος, μεγάλη η χάρη του! που χαίρεται και τρυγάει αιώνια το αμπέλι του την…
Επιτροπή Γυναικών Συγγραφέων του PEN Greece – Μια δράση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2025
Για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας 2025 τα μέλη της Επιτροπής Γυναικών Συγγραφέων του PEN Greece αποφασίσαμε να μοιραστούμε τα αγαπημένα μας ποιήματα γυναικών ποιητριών με έναν… διαφορετικό τρόπο! Φτιάξαμε σελιδοδείκτες και τους χαρίσαμε σε αναγνώστες και αναγνώστριες από την Κατερίνη μέχρι τη Χίο, από το Λονδίνο μέχρι τους Λειψούς! Τα αγαπημένα μας ποιήματα διαβάστηκαν σε…
Ανάσταση του Χριστού
Ανάσταση του Χριστού. Έγερση εκ των νεκρών. Η ζωή θριαμβεύει επί του θανάτου. Προσδοκία και ελπίδα. Προσφιλή πρόσωπα περνούν αβίαστα από το νου: το δικό μας πρόσωπο στα μάτια και το χαμόγελο των προηγούμενων γενιών. Πρόσωπα που νοηματοδοτούσαν και έδιναν υπόσταση στις εορτάσιμες ημέρες παλιότερων χρόνων. Ο παππούς, οι γιαγιάδες, ο πατέρας. Οι γενιές περνούν….
Οι καλικάντζαροι
«Φεύγετε να φεύγομε γιατ’ έρχετ’ ο τουρλόπαπαςμε την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του…» Ποιος δε θυμάται αυτό το δίστιχο που διαβάζαμε στα αναγνωστικά του δημοτικού και αποδίδεται στους καλικάντζαρους, που τέτοιες μέρες, λίγο πριν τα Θεοφάνεια και τον αγιασμό των υδάτων, ξεκουμπίζονταν άρον άρον από την επιφάνεια της Γης και ξαναγυρνούσαν στον Κάτω…